Glin jest pierwiastkiem znajdującym się na 3 miejscu pod względem rozpowszechnienia w skorupie ziemskiej. Występuje w minerałach, skałach litych i glinach. Z tego powodu obecność związków glinu w wodach naturalnych jest powszechna. Dodatkowym źródłem są ścieki przemysłowe, osady - wodociągowe (powstające w procesie uzdatniania wody pitnej) odprowadzane do rzek lub kanalizacji, skąd również mogą trafić do wód powierzchniowych.
W wodzie do picia glin pojawia się najczęściej w wyniku jej niewłaściwego uzdatniania w procesie koagulacji przy użyciu związków glinu, i to może stanowić główne zagrożenie dla organizmu człowieka. Sole glinu przyjmowane z wodą i pożywieniem są absorbowane przez organizm, ale ulegają częściowo reakcji z fosforanami i wydalane są z kałem. Glin, który dostał się do organizmu człowieka przez przewód pokarmowy, ulega kumulacji w kościach, nie odkłada się natomiast w tkankach. Dlatego więc do niedawna zawartość glinu w wodzie pitnej była uważana za nieszkodliwą dla zdrowia. W ostatnich latach stwierdzono jednak, że w mózgu osób chorych na epilepsję oraz demencję, w tym chorobę Alzheimera, znajduje się znaczna ilość glinu w porównaniu z osobami zdrowymi.
Dopuszczalne maksymalne wartości glinu w wodzie to 0,2 mg/l.
Realizacja zlecenia
Pomocne informacje
Ul. Chochołowska 28/213 IIp.
43-346 Bielsko-Biała